-
1 regret
[rɪ'grɛt] 1. nżal m2. vtdecision, action żałować +gen; loss, death opłakiwać; inconvenience wyrażać (wyrazić perf) ubolewanie z powodu +gento regret that … — żałować, że …
we regret to inform you that … — z żalem zawiadamiamy, że …
* * *[rə'ɡret] 1. past tense, past participle - regretted; verb(to be sorry about: I regret my foolish behaviour; I regret that I missed the concert; I regret missing the concert; I regret to inform you that your application for the job was unsuccessful.) żałować2. noun(a feeling of sorrow, or of having done something wrong: I have no regrets / I feel no regret about what I did; It was with deep regret that I heard the news of his death.) żal- regretfully
- regrettable
- regrettably -
2 liberal
['lɪbərl] 1. adj( open-minded) liberalny; ( generous) hojny, szczodry2. nliberał mto be liberal with — ( generous) nie żałować +gen
* * *['libərəl]1) (generous: She gave me a liberal helping of apple pie; She was very liberal with her money.) hojny, szczodry2) (tolerant; not criticizing or disapproving: The headmaster is very liberal in his attitude to young people.) tolerancyjny3) (( also noun) (especially with capital) in politics, (a person belonging to a party) favouring liberty for the individual.) liberalny•- liberally -
3 pity
['pɪtɪ] 1. nlitość f, współczucie nt2. vtwspółczuć +dat, żałować +genit is a pity that you can't come — szkoda, że nie możesz przyjść
to take pity on sb — litować się (zlitować się perf) nad kimś
* * *['piti] 1. noun1) (a feeling of sorrow for the troubles and sufferings of others: He felt a great pity for her.) litość2) (a cause of sorrow or regret: What a pity (that) she can't come.) szkoda2. verb(to feel pity for (someone): She pitied him; She is to be pitied.) litować się nad- piteous- piteously
- piteousness
- pitiable
- pitiably
- pitiful
- pitifully
- pitifulness
- pitiless
- pitilessly
- pitilessness
- pityingly
- have pity on
- take pity on
См. также в других словарях:
żałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, żałowaćłuję, żałowaćłuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwać żal, być pogrążonym w smutku z jakiegoś powodu, przeżywać coś przykro, boleć nad czymś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie szczędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nie szczędzićdzę, nie szczędzićdzi, nie szczędzićędź, nie szczędzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: nie skąpić, nie żałować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie szczędzić wysiłku, pochwał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… … Słownik języka polskiego
dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… … Słownik języka polskiego
poniewczasie — «nie we właściwym czasie, zbyt późno, za późno» Mądry poniewczasie. Żałować czegoś poniewczasie. Zrozumieć coś poniewczasie … Słownik języka polskiego
kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… … Słownik języka polskiego
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść … Słownik języka polskiego
szczędzić — ndk VIa, szczędzićdzę, szczędzićdzisz, szczędź, szczędzićdził «oszczędnie czegoś używać; żałować, oszczędzać, skąpić (dziś zwykle z przeczeniem)» Nie szczędzić kosztów, ofiar, pieniędzy, sił, starań. Nie szczędzić pochwał, rad, uwag. Szczędziła… … Słownik języka polskiego